Workshop USS Niblack (DD-424) – Dragon 1:350 + Gold Medal Models PE

Model ten wykonuję w ramach projektu grupowego na jednym z portali modelarskich. Dlatego też nie ma zwyczajowego u mnie In-boxa. Niszczyciel wzbogacony jest o detale foto-trawione wyprodukowane przez firmę Gold Medals Models. Jest to niszczyciel z drugiej wojny światowej, klasy Gleaves, pływający pod banderą USA.  Z wielu niszczycieli tej klasy wybrałem jednostkę o wdzięcznej nazwie Niblack numer 424.

SS Niblack (DD-424), niszczyciel klasy Gleaves był okrętem US Navy użytkownym w czasie drugiej wojny światowej. Swoje imię przyjął od nazwiska wiceadmirała  Alberta Parkera Niblacka. Niblack był  dyrektorem Wywiadu Marynarki Wojennej w 1919 roku, a następnie Naval Attache w Londynie w 1920 roku. Jako wiceadmirał dowodził amerykańskimi siła morskimi na wodach europejskich od 15 stycznia 1921 do 17 czerwca 1922.

Budowa Niblacka była realizowana w stoczni Bath Iron Works Corp Bath w stanie Maine, prace rozpoczęto 18 maja 1940. Matką chrzestną okrętu została Alberta P. Niblack, wdowa po wiceadmirale. Niblack wszedł do służby do służby 1 sierpnia 1940, jego kapitanem został komandor porucznik E. R. Durgin.

Służba na Atlantyku – 1940/43

Po przejściu prób i szkolenia w Karaibach, Niblack wypłynął jako osłona konwoju do NS Argentia,w Nowej Funlandii. W lipcu 1940 eskortował grupę zadaniową, które przetransportowała  oddziały amerykańskie do działań na Islandii. Jednak, przed przystąpieniem jednostek do  lądowania, Niblack wykonał wstępne rozpoznanie.  10 kwietnia 1941, gdy Niblack  zbliżał się do wybrzeża, okręt napotkał szlupy z marynarzami ocalałymi ze storpedowanego statku handlowego. Gdy okręt podwodny został wykryty, dowódcy dywizji, Denis L. Ryan nakazał atak bombami głębinowymi. To zdarzenie jest uznawane za  pierwszą konfrontację morskich sił amerykańskich i niemieckich podczas II wojny światowej.

Po ataku Japonii na Pearl Harbor i oficjalne wejście Ameryki w skład sił alianckich, w grudniu 1941, Niblack nadal eskortował konwoje na Północnym Atlantyku do takich portów ja Reykjavík na Islandi, Derry w Irlandia Północna i Greenock w Szkocji. W lipcu 1942 roku został przeniesiony na Karaiby W listopadzie 1942 eskortował pierwszy konwój wsparcia do Casablanki i wspierał lądowanie aliantów na marokańskim wybrzeżu.

Służba w basenie M0rza Śródziemnego 1943/44

Podczas inwazji na Sycylię Niblack pełnił obowiązki operacji w pobliżu ważnego portowego miasta Gela. Eskortował statki transportowe do Syracuse. Podczas tych operacji niemieckie  ścigacze zaatakowały Niblack i PC-556 pod osłoną gęstej zasłony dymnej. Amerykańskich okrętów uszedł szybkim jednostkom niemieckim a wystrzelone przez nie torpedy uderzyły w falochron portu. Podczas swojej służby w tym czasie Niblack wykonywał różne zadania: patrolowanie, wyszukiwanie okrętów podwodnych, min, ostrzał jednostek lądowych  przy pomocy naprowadzania radiowego.

W miesiącach letnich 1944 r. Niblack został skierowany do działań ofensywnych w ramach 8 Floty. Jego głównym zadaniem w tym czasie była obrona alianckich konwojów przed intensywnymi atakami  Luftwaffe w czasie inwazji na południową Francję. Okręt po raz kolejny wspierał jednostki lądowe siłą swoich dział.

Po zdobyciu Marsylii i Toulonu, Niblack został przydzielony do grupy zadaniowej 86, a później do „Flank Force”. Były to połączone siły morskie, które udzielały pomocy ogniowego 1-wszej Airborne Task Force na granicy francusko-włoskiej. W okresie od 4 do 17 października i od 11 do 25 grudnia 1944 statek ukończył liczne misje wsparcia artyleryjskiego. Okręt i jego załoga zatopiły także w tym czasie  43 miny, zniszczyły jedną  z włoskich łódzi torpedowych typu MAS (Motoscafo Armato Silurante) i uszkodził cztery pozostałe stacjonujące w porcie w San Remo, we Włoszech.

Służba na Pacyfiku 1945

Niblack następnym wrócił do Oran, na wybrzeżu Morza Śródziemnego by służyć jako okręt flagowy dla dowódcy 7 Dywizjonu Niszczycieli  w ramach 8 Floty. W lutym 1945 udał się do  Boston Navy Yard e celu dokonania niezbędnych przeglądów i napraw. Po odbyciu służby w różnych grupach zwalczających okręty podwodne i jako eskorta konwojów. Następnie został skierowany do operacji przeciwko Japonii gdzie służył dalej jako okręt eskortowy i wspierajacy desanty lądowe.

Według dyrektywy czerwca 1946 okręt został wycofany ze służby i wszedł w skłąd Atlantic Reserve Fleet w Charleston w Południowej Karolinie. Został następnie przeniesiony do Filadelfii, gdzie pozostał ,aż do wycofania ze służby 31 lipca 1968.

Niblack zdobył pięć battle star za służbę na froncie europejskim, afrykańskim i na  bliskim wschodzie.

Elementy foto-trawione firmy Gold Medal Models – Buchanan 1/350 – In-box

Etap 1 – budowa kadłuba

Etap 2 – montaż elementów foto-trawionych na pokładzie głównym

Etap 3 – malowanie burt  i pokładu według wzoru kamuflażu 3D stosowanego w US Navy

Etap 4 – położenie bieżników antypoślizgowych oraz numerów identyfikacyjnych okrętu na burtach – kalkomanie

Etap 5 – Hull fading – postarzanie powłoki kadłuba – Oglądając zdjęcia jednostek morski z tego okresu, zauważyłem niewielką ilość rdzwawych zacieków, za to całkiem sporo różnego rodzaju ciemnych zacieków i liszaji. Dlatego pracę nad waloryzacją burt podzieliłem na dwa etapy, pierwszy polegał na naniesieniu, plam i tzw. rainsów w kolorze czarnym i szarym. Drugi etap to naniesienie niewielkich rdzawych zacieków i przebarwień poniżej linii zanurzenia.

Etap 6 – Hull fading – postarzanie powłoki kadłuba – zacieki korozji